Het is twintig over zes als ik bij de BSO (buitenschoolse opvang) aankom. Mijn haast en schaamte over het feit dat ik te laat ben, maakt direct plaats voor vrolijkheid als Boet, mijn zoontje, enthousiast om mijn nek springt en een onsamenhangend verhaal begint over de afgelopen dag.
Het jongetje dat naast hem zat kijkt beduidend minder vrolijk. Als ik hem vraag hoe het met hem gaat, stamelt hij enigszins beteuterd: “Mijn moeder is altijd druk. Die komt nooit op tijd.” Kinderen kunnen altijd zo lekker met superlatieven spreken, maar zijn boodschap is duidelijk. Zijn moeder heeft het druk.
En ze is niet de enige. Er is momenteel te veel werk. De netto arbeidsparticipatie is inmiddels gestegen tot 71,4 procent. Bij mannen is deze toegenomen tot 75 procent en bij vrouwen tot 68 procent. De grootste groei qua [werkdruk](https://www.rtlnieuws.nl/geld-en-werk/artikel/156341/vrouwen-hebben-meer-last-van-werkstress-dan-mannen#:~:text=Werkgerelateerde stress%2C angsten en depressie,44 ervaren vrouwen veel stress.) lijkt echter bij de dames te liggen.
Volgens recent Brits onderzoek is de verhouding tussen het totaal aantal uren werk ook meer gelijk getrokken. Beiden komen uit op zo’n 50 uur per week voor betaald en onbetaald werk. Qua betaald werk komt de weegschaal ook steeds meer in evenwicht, 22 uur voor de vrouwen en 29 uur betaald werk voor de mannen. Ook Nederlands onderzoek bevestigt dit beeld. Weliswaar met de kanttekening dat een eerlijkere verdeling van de betaalde werktijd het huishoudbudget enorm ten goede zou komen.
We werken dus allemaal harder. Alleen is de manier waarop we werken, maar ook hoe we onze vrije tijd invullen, juist steeds minder effectief. Gemiddeld zitten we meer dan 105 minuten per dag op social media en het aantal e-mails dat we dagelijks versturen loopt nog steeds elk jaar op. De afleiding neemt daarmee toe en er blijft letterlijk minder tijd over voor dat wat we ons voorgenomen hadden om te doen. Met als resultaat dat we tijd te kort komen en continu gehaast zijn.
Die drukte brengen we ook over op onze kinderen en hoe we die opvoeden. Kinderen doen niet wat je zegt, maar doen wat je doet. Zo nemen ze onder andere onze schermgewoontes over. Kinderen van 0 tot 6 kijken al gemiddeld 150 minuten(!) naar een scherm.
Maar ook qua prestatiedrang blijven ze niet gevrijwaard. Qua school en vooral buitenschoolse activiteiten leggen we ze als ouders absurde verwachtingen op. Kinderen moeten goed presteren op school, een muziekinstrument spelen, vaak meerdere sporten beoefenen en dat naast de inmiddels toch al lange dagen van school en buitenschoolse opvang.
De gevolgen zijn desastreus. De schermtijd resulteert in bijziendheid en minder tijd om buiten te spelen. 80 procent van de kinderen onder de 18 haalt zelfs de bewegingsnorm van 1 uur bewegen per dag niet. Buiten het feit dat dit ontzettend ongezond is, heeft het ook negatieve gevolgen op de creativiteit van kinderen. Juist een van de belangrijkste eigenschappen om te ontwikkelen de komende jaren.
Doordat kinderen onze prestatiedrang, haast en schermgedrag overnemen, nemen ze ook onze stress over. Volgens het CBS ervaren 12- tot 25-jarige inmiddels al evenveel stress als 25-plussers. Er bestaat zelfs al zoiets als kinderburnout. Volgens het Nederlands Jeugdinstituut heeft zo’n 4 tot 8 procent van de kinderen tot 12 jaar angst- en stemmingsstoornissen. Daarnaast zou 10 procent van de jongeren van 13 jaar en ouder last hebben van een angststoornis.
Gelukkig staat de vakantie voor de deur. Een mooi moment om samen eens in alle rust te bedenken hoe het slimmer kan. Hoe we onze kinderen een beter voorbeeld kunnen geven. Minder gestresst, minder moeten, meer spelen. Dat zou ons als ouder ook goed doen.
