Eind 2021 zat het zakelijk even tegen. Er bleek een hoop niet goed ingericht binnen het bedrijf. Een aantal collega’s vertrok om verschillende redenen. En zelfs binnen dat verkleinde team was nog weinig vertrouwen in elkaars kunnen. Sterker nog, dit was de eerste keer in het bestaan van mijn eigen bedrijf dat ik heb overwogen om de stekker eruit te trekken.
Dat was niet wat ik postte op LinkedIn. Sterker nog, ik postte toen sowieso even niet. Ik had wel wat anders aan mijn hoofd. Het feit dat het iedereen voor de wind lijkt te gaan op LinkedIn heeft er dan ook voor een deel mee te maken, dat we liever onze successen delen dan onze vuile was buiten hangen. Dat is de mens eigen.
Om die positiviteit te etaleren heeft iedereen tegenwoordig z’n eigen sociale mediakanaal. De jongere generatie is naar TikTok gevlucht, omdat de ‘oudere’ generatie op Facebook zit. De influencers delen stories op Instagram, vloggers doen hun ding op Youtube en iedereen die meer zakelijke info wil vinden zit op LinkedIn. Die heeft ook mijn voorkeur.
Als ondernemer vind ik het uitermate inspirerend om te lezen hoe anderen bepaalde uitdagingen tackelen of successen voor elkaar boksen. Sterker nog, het was advies dat ik op LinkedIn tegenkwam dat er voor gezorgd heeft dat we dat we anders zijn gaan werken. Waardoor we nu met minder mensen meer voor elkaar krijgen. En ook nieuwe collega’s heb ik mede dankzij LinkedIn gevonden. Er is er altijd wel iemand (of een paar honderd mensen) die kunnen helpen.
Daarnaast heb ik zelf echt niets met cold calling of de bekende netwerkborrels. LinkedIn daarentegen geeft me meteen achtergrond van iemand. Bovendien komen mogelijke relaties op je pad, omdat ze een artikel of post van je liken. Dat is een stuk prettiger kennis maken dan zomaar op iemand aflopen in de wetenschap dat je iets wilt verkopen.
Mensen reageren ook inhoudelijker op LinkedIn. Als iemand het ergens niet mee eens is (en dat gebeurt nog wel eens in mijn geval), krijg je in ieder geval een onderbouwd tegenargument (soms zelfs ellenlang). Een vorige column “Waarom je beter kunt kwispelen dan klagen“, werd op LinkedIn positief ontvangen. Op Twitter ging het snel van ‘hij zal wel Tesla rijden’ tot de inmiddels bekende digitale doodverwensingen.
En ja, uiteraard fraaien mensen hun profiel hier en daar op. Mensen die zichzelf voorstellen als [naam], ex-van dit of dat techbedrijf (overigens zijn er daadwerkelijk mensen die hun titel belangrijker vinden dan hun salaris). Niet ‘spreker’, maar TEDx-spreker, want dat is dan weer de elite van het sprekerssegment of mensen die de hele dag niets anders doen dan zichzelf aanprijzen op jouw timeline. Maar goed, dan weet je ook direct wat voor vlees je in de kuip hebt.
Ik zie ook steeds vaker vrolijke (niet zakelijke) berichten voorbij komen waaronder altijd wel iemand geïrriteerd reageert dat dit soort content niet op LinkedIn thuis hoort. Als je je daaraan stoort, dan ontvolg je die ander toch gewoon? Sinds de verschijning van de film The Social Dilemma maken we ons druk over het feit dat een algoritme bepaalt hoe onze wereld eruit ziet. Maar als je je continu druk maakt over anderen, die je nota bene zelf bent gaan volgen, dan mis je de mooie zaken. Net als in het gewone leven.
